Sunday, July 26, 2015

Narayan Sukta नारायण सूक्त


Narayan Sukta 
Narayan Sukta is in Sanskrit. It is a Vaidik Sukta. There are six ruchas of this sukta. All these ruchas are considered as Vaidik Mantras. The sukta in English is as under. Whoso ever recites this sukta daily early in the morning, It is said that all gods comes under his control. 
 Narayan Sukta 
adbhyaha sambhrutaha pruthivyai rasaachcha vishvakarmanaha samavartataagre I 
tasya tvashtaa vidadhadroopmeti tanmartyasya devtvamaajaanamagre II 1 II 
vedaahametam purusham mahaantamaadityavarnam tamasaha parastaat I 
tameva viditvaati mrtyumeti naanyaha panthaa vidyateayanaada II 2 II 
 prajaaptishcharati garbhe antarajaayamaano bahidhaa vi jaayate I 
tasya yonim pari pashyanti dheeraastasmin ha tasthurbhuvanaani vishwaa II 3 II 
yo devebhya aatapati yo devaanaam purohitaha I 
poorvo yo devebhyo jaato namo ruchaya braahmaye II 4 II 
rucham brahmam janayanto devaa agre tadabruvan I 
yastvaivam braahmano vidyattasya devaa asan vashe II 5 II 
shreeshcha te lakshmishcha patnyaavahoraatre paarshve nakshatraani rupamashvinou vyattam I ishnannishaanaamum ma ishaana sarvalokam ma ishaana II 6 II

नारायण सूक्त
अद्भ्यः सम्भृतः पृथिव्यै रसाच्च विश्वकर्मणः समवर्तताग्रे ।
तस्य त्वष्टा विदधद्रूपमेति तन्मर्त्यस्य देवत्वमाजानमग्रे ॥ १ ॥
वेदाहमेतं पुरुषं महान्तमादित्यवर्णं तमसः परस्तात् ।
तमेव विदित्वाति मृत्युमेति नान्यः पन्था विद्यतेऽयनाद ॥ २ ॥
प्रजापतिश्र्चरति गर्भे अन्तरजायमानो बहुधा वि जायते ।
तस्य योनिं परि पश्यन्ति धीरास्तस्मिन् ह तस्थुर्भुवनानि विश्वा ॥ ३ ॥
यो देवेभ्य आतपति यो देवानां पुरोहितः ।
पूर्वो यो देवेभ्यो जातो नमो  रुचाय ब्राह्मये ॥ ४ ॥
रुचं ब्राह्मं जनयन्तो देवा अग्रे तदब्रुवन् ।
यस्त्वैवं ब्राह्मणो विद्यात्तस्य देवा असन् वशे ॥ ५ ॥
श्रीश्र्च ते लक्ष्मीश्र्च पत्न्यावहोरात्रे पार्श्वे 
नक्षत्राणि रुपमश्विनौ व्यात्तम् ।
इष्णन्निषाणामुं म इषाण 
सर्वलोकं म इषाण  ॥ ६ ॥
नारायण सूक्त या सूक्ताचे ऋषि नारायण, देवता आदित्य पुरुष आणि छन्द भूरिगार्षी त्रिष्टुप् , निच्यृदार्षी त्रिष्टुप् तसेच आर्ष्यनुष्टुप् आहे. या सूक्तामध्ये सहा मंत्र आहेत.  
हे उत्तर नारायण सूक्त या नावाने प्रसिद्ध आहे. ह्यामध्ये सृष्टीच्या विकासाबरोबरच व्यक्तिच्या कर्तव्याचा बोध होतो. त्याचबरोबर आदि पुरुषाचा महिमा प्रतित होतो. ह्याची विशेषता ह्यातील मंत्राच्या ज्ञात्याला सर्व देवता वश झालेल्या असतात. 
मराठी अर्थ
१) पृथ्वी आणि इतर सृष्टिच्या प्रेमाखातर तो ( आदि ) पुरुष पाणी इत्यादीने परिपूर्ण होऊन फार पूर्वीपासूनच प्रभावीत झाला आहे. त्या पुरुषाच्याच रुपाला धारण करुन सूर्य उदित होतो. ज्याचे मनुष्यासाठी मुख्य देवत्व आहे. 
२) मी अज्ञानान्धकाराच्या पलिकडे आदित्यप्रतिकात्मक असलेल्या सर्वोत्कृष्ट पुरुषाला जाणतो. नुसते त्याला जाणले तरी मृत्यु येत नाही. शरण जाण्यास दुसरे कोठचाच मार्ग ( किंवा ठिकाण ) नाही. 
३) तो परमात्मा ( आपल्या ) अभ्यंतरांतच विराजमान आहे. उत्पन्न न होणारा होऊनसुद्धा नाना प्रकाराने तो उत्पन्न होतो. संयमी ( योगी ) पुरुषच त्याच्या ( परमात्म्याच्या ) स्वरुपाचा साक्षात्कार करु शकतो. सर्व भूतमात्र त्याच्यातच ( परमात्म्यातच ) सन्निविष्ट आहे.  
४) जे देवतांसाठी सूर्यरुपाने प्रकाशित होते. जे देवतांचे कार्य साधणारे आहे. जे देवतांच्याआधी स्वयंभू आहे. त्या देदीप्यमान ब्रह्म; त्याला नमस्कार आहे. 
५) त्या शोभायमान ब्रह्माला प्रथम प्रगट करुन देवता म्हणाल्या जो ब्राह्मण तुला ( ब्रह्मला ) यास्वरुपांत जाणेल त्याच्या आधिन सर्व देवता असतील.

६) समृद्धि आणि सौंदर्य तुझ्या पत्नीच्या सारख्या आहेत. दिवस आणि रात्र तुझ्या जवळपासच आहेत. अगणित नक्षत्र तुझीच रुपें आहेत, द्यावा अणि पृथ्वी तुझ्या मुखावरच आहेत. इच्छा करतांना परलोकाची इच्छा करा. मी ( त्या ब्रह्मन् सारखा ) सर्वलोकात्मक होईन अशी इच्छा करा, अशी इच्छा करा. 
Narayan Sukta 
नारायण सूक्त

Custom Search

Monday, July 20, 2015

ShriBhagirathaKrut Ganga Stuti श्रीभगीरथकृत गंगास्तुति


ShriBhagirathaKrut Ganga Stuti 
ShriBhagirathaKrut Ganga Stuti is in Sanskrit. It is from Devi Bhagawatam. It has artisan in the conversation between Devarshi Narad and God Narayan. Sons of King Sagar were dead because of cursing of Kapil Muni. Only son Anasuman was with him. The dead Sagar sons’ supposed to receive mukti if their ashes would touch by Ganga. Anshuman made vary rigorous tapas for one lakh years to please Ganga for bringing her on the earth. However Anshuman was unable to do so. Hence after his death, his son Bhagirath continued the Tapas and finally he brought Ganga down from Swarga lok to Pruthavi lok. By the touch of Ganga Kings agar’s sons received Mukti and went to Vaikuntha. Since Ganga is brought on earth by Bhagirath; Ganga is called as Bhagirathi. His efforts to complete his task were beyond the description and hence when anybody requires vary hard efforts to achieve his goal is called Bagirath Prayatna.
श्रीभगीरथकृत गंगास्तुति
नारद उवाच 
श्रोतुमिच्छामि देवेश लक्ष्मीकान्त जगत्पते ।
विष्णोर्विष्णुपदीस्तोत्रं पापघ्नं पुण्यकारकम् ॥ 
श्रीनारायण ऊवाच 
श्रृणु नारद वक्ष्यामि पापघ्नं पुण्यकारकम् ।
शिवसंगीतसम्मुग्धश्रीकृष्णाङ्गसमुद्भवाम् ।
राधाङ्गद्रवसंयुक्ता तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १ ॥
यज्जन्म सृष्टेरादौ च गोलोके रासमण्डले ।
संनिधाने शंकरस्य तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ २ ॥ 
गोपैर्गोपीभिराकीर्णे शुभे राधामहोत्सवे ।
कार्तिकीपूर्णिमायां च तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ३ ॥
कोटियोजनविस्तीर्णा दैर्घ्ये लक्षगुणा ततः ।
समावृता या गोलोकं तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ४ ॥
षष्टिलक्षयोजना या ततो दैर्घ्ये चतुर्गुणा ।
समावृता या वैकुण्ठे तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ५ ॥
त्रिंशल्लक्षयोजना या दैर्घ्ये पञ्चगुणा ततः । 
आवृता ब्रह्मलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ६ ॥  
त्रिंशल्लक्षयोजना या दैर्घ्ये चतुर्गुणा ततः ।
आवृता शिवलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ७ ॥
लक्षयोजनविस्तीर्णा दैर्घ्ये सप्तगुणा ततः ।
आवृता ध्रुवलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ८ ॥
लक्षयोजनविस्तीर्णा दैर्घ्ये पञ्चगुणा ततः ।
आवृता चन्द्रलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ९ ॥
षष्टिसहस्त्रयोजना या दैर्घ्ये दशगुणा ततः ।
आवृता सूर्यलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १० ॥
लक्षयोजनविस्तीर्णा दैर्घ्ये पञ्चगुणा ततः ।
आवृता तपोलोके तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ ११ ॥
सहस्त्रयोजनायामा दैर्घ्ये दशगुणा ततः ।
आवृता जनलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १२ ॥
दशलक्षयोजना या दैर्घ्ये पञ्चगुणा ततः ।
आवृता महलोके या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १३ ॥
सहस्त्रयोजनायामा दैर्घ्ये शतगुणा ततः ।
आवृता या च कैलासे  तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १४ ॥
शतयोजनविस्तीर्णा दैर्घ्ये दशगुणा ततः ।
मन्दाकिनी येन्द्रलोके तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १५ ॥
पाताले भोगवती चैव विस्तीर्णा दशयोजना ।
ततो दशगुणा दैर्घ्ये तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १६ ॥
क्रोशैकमात्राविस्तीर्णा ततः क्षीणा च कुत्रचित् ।
क्षितौ चालकनन्दा या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १७ ॥ 
सत्ये वा क्षीरवर्णा च त्रेतायामिन्दुसंनिभा ।
द्वापरे चन्दनाभा या तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १८ ॥
जलप्रभा कलौ या च नान्यत्र पृथिवीतले ।
स्वर्गे च नित्यं क्षीराभा तां गंङ्गां प्रणमाम्यहम् ॥ १९ ॥
यत्तोयकणिकास्पर्शे पापिनां ज्ञानसंभवा ।
ब्रह्महत्यादिकं पापं कोटिजन्मार्जितं दहेत् ॥ २० ॥
इत्येवं कथिता ब्रह्मन् गङ्गा पद्यैकविंशतिः ।
स्तोत्ररुपं च परमं पापघ्नं पुण्यजीवनम् ॥ २१ ॥
नित्यं यो हि पठेद्भक्त्त्या सम्पूज्य सुरेश्र्वरीम् ।
सोऽश्र्वमेधफलं नित्यं लभते नात्र संशयः ॥ २२ ॥
अपुत्रो लभते पुत्रं भार्याहीनो लभेत्स्त्रियम् ।
रोगात् प्रमुच्यते रोगी बन्धान्मुक्तो भवेद् ध्रुवम् ॥ २३ ॥
अस्पष्टकीर्तिः सुयशा मूर्खो भवति पण्डितः ।
यः पठेत् प्रातरुत्थाय गङ्गास्तोत्रमिदं शुभम् ॥ २४ ॥
शुभं भवेच्च दुःस्वप्ने गङ्गास्नानफलं लभेत् ।
स्तोत्रेणानेन गङ्गां च स्तुत्वा चैव भगीरथः ॥ २५ ॥
जगाम तां गृहीत्वा च यत्र नष्टाश्र्च सागराः ।
वैकुण्ठं ते ययुस्तूर्णं गङ्गायाः स्पर्शवायुना  ॥ २६ ॥
॥ इति श्रीदेवी भागवते श्रीभगीरथकृत गंगास्तुतिस्तोत्रम् संपूर्णं ॥
राजा भगीरथकृत गंगास्तुति मराठी अर्थ 
 देवर्षी नारद म्हणाले 
 हे देवेश ! हे लक्ष्मीकांत ! हे जगत्पते ! आता मी भगवान श्रीविष्णुंच्या चिरसंगिन विष्णुपदी गंगेच्या पापनाशक आणि पुण्यदायक स्तोत्र श्रवण करण्याची इच्छा करतो. 
भगवान नारायण म्हणाले 
 १) हे नारदा ! ऐक आता मी ते पापनाशक व पुण्यप्रद स्तोत्र सांगतो. जे भगवान शंकराच्या संगीताने मुग्ध, श्रीकृष्णाच्या अंगाने उत्पन्न व श्रीराधेच्या अंग द्रवाने संपन्न आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
२) सृष्टीच्या आरंभापासून गोलोकांतील रासमंडलांत जी आविर्भूत झाली आणि जी नेहमी भगवान शंकरांच्या सान्निध्यांत राहते. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
३) जी कार्तिक पौर्णिमेला गोप व गोपीनी भरलेल्या राधा महोत्सवाच्या शुभ प्रसंगी नेहमी विद्यमान असते. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
४) जी गोलोकांत करोडो योजन रुंद आणि त्यापेक्षा कित्येक लाखपटीने लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो.
५) जी वैकुंठांत तीनलाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा चारपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
६) जी ब्रह्मलोकांत तीन लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा पांचपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
७) जी शिवलोकांत तीन लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा चारपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
८) जी ध्रुवलोकांत एक लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा सातपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
९) जी चन्द्रलोकांत एक लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा पांचपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१०) जी सूर्यलोकांत साठहजार योजन रुंद आणि त्यापेक्षा दहापट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
११) जी तपोलोकांत एक लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा पांचपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१२) जी जनलोकांत एक हजार योजन रुंद आणि त्यापेक्षा दहापट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१३) जी महलोकांत दहा लाख योजन रुंद आणि त्यापेक्षा पांचपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१४) जी कैलासावर एक हजार योजन रुंद आणि त्यापेक्षा शंभरपट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१५) जी मंदाकिनी नांवाने इंद्रलोकांत शंभर योजन रुंद आणि त्यापेक्षा दहापट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१६) जी भोगवती नांवाने पाताळलोकांत दहा योजन रुंद आणि त्यापेक्षा दहापट लांब अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१७) जी अलकनंदा नांवाने पृथ्वीलोकांत दहा योजन रुंद आणि कांही ठिकाणी त्यापेक्षां कमी रुंद अशी पसरलेली आहे. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१८) जी सत्ययुगांत दुधाच्या वर्णासारखी, त्रेतायुगांत चंद्राच्या प्रभेसारखी आणि द्वापारांत चन्दनाच्या आभेसारखी असते. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
१९) जी कलियुगांत केवळ पृथ्वीवर पाण्यासारखीच आणि स्वर्गलोकांत नेहमी दुधाच्या आभेसारखी असते. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
२०) जीच्या स्पर्शानेच पापिलोकांचे करोडो जन्मांचे ब्रह्महत्येसहित सर्व पाप भस्म होते. त्या गंगेला मी नमस्कार करतो. 
२१) हे ब्रह्मन् ! अशा प्रकारे हे गंगेचे स्तुतीस्तोत्र सांगितले गेलेले आहे. हे श्रेष्ठ स्तोत्र पापांचा नाश करणारे आणि पुण्याची वृद्धि करणारे आहे. 
२२) जो भक्त गंगेची भक्तिपूर्वक पूजा करुन प्रत्येक दिवशी ह्या स्तोत्राचा पाठ करतो त्याला निःसंशय नेहमी अश्र्वमेध फलाची प्राप्ती होते. फलप्राप्ती 
२३ ते २४ १/२) या स्तोत्राच्या प्रभावाने पुत्रहीनास पुत्र प्राप्त होतो. स्त्रीहीनास स्त्रीची प्राप्ती होते. रोगी मनुष्य निरोगी होतो. बन्धनांत पडलेला बंधनांतून मुक्त होतो. कीर्तिरहित मनुष्य उत्कृष्ट यशाने यशस्वी होतो. मूर्ख मनुष्य बुद्धिमान विद्वान होतो. हे निःसंशय सत्य आहे. जो भक्त सकाळी लवकर उठून या स्तोत्राचा पाठ करतो त्याची दुःस्वप्नेसुद्धा सुस्वप्ने होऊन त्याचे मंगल होते व त्याला गंगास्नानाचे पुण्य लाभते. 
२५ ते २६) हे नारदा ! या स्तोत्राने गंगेची स्तुति करुन राजा भगिरथ गंगेला घेऊन, सगरराज्याच्या जळून भस्म झालेल्या पुत्रांच्या ठिकाणी घेऊन जाताच गंगेच्या स्पर्शाने पावन झालेल्या वायुच्या संपर्कांत येताच त्या सगरपुत्रांना मुक्ती मिळून ते वैकुंठलोकास गेले. ही गंगा पृथ्वीवर भगीरथाने आणली म्हणुन ती भागीरथी नांवाने प्रसिद्ध झाली. 
अशा रीतीने श्रीमद् देवीभागवतांत नवम स्कंधांतील श्र्लोक १६ १/२ ते ४३ १/२ असलेले हे भगीरथाने केलेले गंगास्तुती स्तोत्र संपूर्ण झाले.
ShriBhagirathaKrut Ganga Stuti 
श्रीभगीरथकृत गंगास्तुति


Custom Search

Friday, July 17, 2015

Gurucharitra Adhyay 41 Part 4/4 श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१ भाग ४/४


Gurucharitra Adhyay 41 
Gurucharitra Adhyay 41 is in Marathi. In this Adhyay ShriGuru is telling the way Guru-Bhakti is done by performing Vishveshwar Yatra. It is in detail Yatra of Pious city Kashi. The Yatra is very hard to perform and complete. However Because of his devotion towards his Guru the devotee could complete it. In turn he received the knowledge, Ashta Siddhies, Chaturvidha Purushartha and everthing by the blessings of Guru. Name of this Adhyay is Kashi Yatra-Tvashta-Putra Aakhyan Sayandev-var-Labho. There are four parts only for Text purpose. However video is for full for Adhyay 41.
श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१ भाग ४/४ 
जो कोणी काशीवासी । असेल नर परियेसीं ।
करावी यात्रा आहे ऐसी । नाहींतरी विघ्नें घडतीं ॥ ३३१ ॥
शुक्लपक्षीं येणेंपरी । यात्रा करावी मनोहरी ।
कृष्णपक्ष आलियावरी । यात्रा करावी सांगेन ॥ ३३२ ॥
चतुर्दशी धरुनि । यात्रा करा प्रतिदिनीं ।
एकेक पृथक् करुनि । सांगेन ऐका एकचित्तें ॥ ३३३ ॥
वरुणानदी करा स्नान । करा शैल्येश्र्वर दर्शन ।
संगमेश्र्वर पूजोन । संगमी स्नान तये दिनीं ॥ ३३४ ॥
स्वलीनतीर्थस्नानासी । स्वलीनेश्र्वर पूजा हर्षी ।
मंदाकिनी येरे दिवशीं । पूजा करीं मध्यमेश्र्वरा ॥ ३३५ ॥
मणिकर्णिका स्नानेंसीं । पूजा ईशानेश्र्वरासी ।
हिरण्यगर्भ परियेसीं । लिंग दोनी पूजिजे ॥ ३३६ ॥
स्नान धर्मकूपेसी । करीं पूजा गोप्रेक्षेश्र्वरासी । 
पूजा करी तया दिवसीं । ऐक बाळा ब्रह्मचारी ॥ ३३७ ॥
कपिलधारा तीर्थासी । स्नान करावें भक्तींसीं ।
वृषभध्वज लिंगासी । पूजा सप्तमी दिनीं ॥ ३३८ ॥
उपशांतकूपेसी । स्नान करावें भक्तींसीं ।
उपशांतेश्र्वरासी । पूजा करीं गा तया दिनीं ॥ ३३९ ॥
पंचचूडाडोहांत । स्नान करावें शिव ध्यात । 
ज्येष्ठेश्र्वरलिंग त्वरित । पूजावें तया दिवशीं ॥ ३४० ॥
कूप-चतुःसमुद्रेंसी । स्नान करीं गा भावेंसीं ।
समुद्रेश्र्वर हर्षी । पूजा करीं तया दिनीं ॥ ३४१ ॥
देवापुढें कूप असे । स्नान करावें संतोषें ।
शुक्रेश्र्वरा पूजा हर्षे । तया दिनीं परियेसा ॥ ३४२ ॥ 
दंडखात तीर्थेसी । स्नान करा तुम्ही हर्षी ।
व्याघ्रेश्र्वरपूजेसी । तुवां जावे तया दिनीं ॥ ३४३ ॥
शौनकेश्र्वरतीर्थेसी । स्नान करुनि देवासी । 
तीर्थनामें लिंगासी । पूजा करा मनोहर ॥ ३४४ ॥
जंबुकतीर्थ मनोहर । स्नान करावें शुभाचार ।
पूजा करीं गा जंबुकेश्र्वर । चतुर्दश लिंग असे ॥ ३४५ ॥
शुक्लकृष्णपक्षेंसी । अष्टमी तिथी विशेषीं ।
पूजावें तुम्हीं लिंगासी । सांगेन ऐका महापुण्य ॥ ३४६ ॥
दक्षेश्र्वर पार्वतीश्र्वर । तिसरा पशुपतीश्र्वर । 
गंगेश्र्वर नर्मदेश्र्वर । पूजा करीं गा मनोभावें ॥ ३४७ ॥
गभस्तेश्र्वर सतीश्र्वर । मध्यमेश्र्वर असे थोर ।
तारकेश्र्वर निर्धार । नव लिंगे पूजावीं ॥ ३४८ ॥
आणिक लिंगे एकादश । नित्ययात्रा विशेष ।
आग्नीघ्रेश परियेस । यात्रा तुम्हीं करावी ॥ ३४९ ॥
दुसरा असे उर्वशीश्र्वर । नकुलेश्र्वर मनोहर ।
चौथा आषाढेश्र्वर । भारभूतेश्र्वर जाणावा ॥ ३५० ॥
लांगलीश्र्वरीं पूजा । करा त्रिपुरांतका वोजा ।
मनःप्रकामेश्र्बरकाजा । तुम्हीं जावें पूजेसी ॥ ३५१ ॥ 
प्रीतिकेश्र्वर देखा । मदालसेश्र्वर ऐका ।
तिलपर्णेश्र्वर निका । पूजा करीं भावेंसीं ॥ ३५२ ॥
आतां शक्तियात्रा करावयासी । सांगेन ऐका विधीसी ।
शुक्लपक्ष-तृतीयेसी । आठ यात्रा कराव्या ॥ ३५३ ॥
गोप्रेक्षतीर्थ देखा । स्नान करुनि ऐका ।
पूजा मुखनिर्माळिका । भक्तिभावें करोनि ॥ ३५४ ॥
ज्येष्ठवापीं स्नानेसीं । ज्येष्ठगौरी पूजा हर्षीं ।
स्नान करा ज्ञानवापीसी । शृंगार-सौभाग्यगौरी पूजावी ॥ ३५५ ॥
स्नान करा विशाळगंगेसी । पूजा विशाळगौरीसी ।
ललितातीर्थस्नानेंसी । ललिता देवी पूजावीं ॥ ३५६ ॥
स्नान भवानीतीर्थेंसीं । पूजा करा भवानींसी । 
बिंदुतीर्थ स्नानासी । मंगळागौरी पूजावी ॥ ३५७ ॥
पूजा इतुके शक्तींसी । मग पूजिजे लक्ष्मीसी ।
येणें विधीं भक्तींसी । यात्रा करावी मनोहर ॥ ३५८ ॥
यात्रा तिथी-चतुर्थीसी । पूजा सर्वगणेशासी ।
मोदक द्यावे विप्रांसी । विघ्न न करी तीर्थवासियांते ॥ ३५९ ॥
मंगळ-रविवारेसी । यात्रा करीं भैरवांसी ।
षष्ठी तिथी प्रीतींसीं । जावें तुम्हीं मनोहर ॥ ३६० ॥
रविवार सप्तमीसी । यात्रा करावी रविदेवासी ।
नवमी अष्टमी चंडीसी । यात्रा तुम्हीं करावी ॥ ३६१ ॥
अंतर्गृहयात्रेसी । करावी तुम्हीं प्रतिदिवसीं ।
विस्तार काशीखंडासी । असे ऐक ब्रह्मचारी ॥ ३६२ ॥
ऐसी विश्र्वेश्र्वर यात्रा । करावी तुवां पवित्रा ।
आपुले नाभीं सोमसूत्रा । लिंगप्रतिष्ठा करावी ॥ ३६३ ॥
इतुकें ब्रह्मचारियासी । यात्रा सांगे तो तापसी ।
आचरे येणें विधींसीं । तुझी वासना पुरेल ॥ ३६४ ॥
तुजवरी कृपा असे गुरु । प्रसन्न होईल शंकरु ।
मनीं धरीं गा निर्धारु । गुरुस्मरण करीत असे ॥ ३६५ ॥
इतकें सांगोनि तापसी । अदृश्य झाला परियेसीं ।
ब्रह्मचारी म्हणे हर्षी । हाचि माझा गुरु सत्य ॥ ३६६ ॥
अथवा होईल ईश्र्वरु । मजवरी कृपा केली श्रीगुरु ।
कार्य साधलें निर्धारु । म्हणोनि मनीं विचारी तो ॥ ३६७ ॥
नाराधितां आपण देखा । भेटला मज पिनाका । 
गुरुकृपा होय जों कां । सकळाभीष्ट पावीजे ॥ ३६८ ॥
समस्त देवीं ऐसी गति । दिलियावांचून न देती ।
ईश्र्वर भोळाचक्रवर्ती । गुरुप्रसादें भेटला ॥ ३६९ ॥
दान यज्ञ तपस । कांहीं न करतां सायास ।
भेटी जाहली विश्र्वेशास । गुरुकृपेंकरोनि ॥ ३७० ॥
ऐसें श्रीगुरुस्मरण करीत । ब्रह्मचारी जाय त्वरित ।
विधिपूर्वक आचरीत । यात्रा केली भक्तीनें ॥ ३७१ ॥
पूजा करितां भक्तींसीं । प्रसन्न झाला व्योमकेशी ।
निजस्वरुपें सन्मुखेसीं । उभा राहिला शंकर ॥ ३७२ ॥
प्रसन्न होऊनि शंकर । म्हणे दिधला माग वर ।
संतोषोनि त्वष्ट्टकुमार । विनविता जाहला वृत्तांत ॥ ३७३ ॥
जें जें मागितलें श्रीगुरु । आणिक त्याचे कन्याकुमरु ।
सांगता जाहला विस्तारु । तया शंकराजवळी देखा ॥ ३७४ ॥
संतोषोनि ईश्र्वर । देता जाहला अखिल वर ।
म्हणे बाळा माझा कुमर । सकळ विद्याकुशळ होसी ॥ ३७५ ॥
तुवां केली गुरुभक्ति । तेणें जाहलों आपण तृप्ति ।
अखिल विद्या तुझे हातीं । ' विश्र्वकर्मा ' तूंचि होसी ॥ ३७६ ॥
चतुर्विध पुरुषार्थ । लाधेल तुज परमार्थ । 
सृष्टी रचावया तूं समर्थ । होसी जाण त्वष्ट्टपुत्रा ॥ ३७७ ॥ 
ऐसा वर लाधोन । त्वष्टापुत्र आनंदोन । 
केलें लिंग स्थापन । आपुलें नामीं तेथे देखा ॥ ३७८ ॥
मग निघाला तेथोनि । केली आइती तत्क्षणीं ।
प्रसन्न होतां शूलपाणि । काय नोहे परियेसा ॥ ३७९ ॥
जें जें मागितलें गुरु । सकळ वस्तु केल्या चतुरु ।
घेऊनि गेला वेगवक्त्रु । तया गुरुसन्मुखेंसी ॥ ३८० ॥
सकळ वस्तु देऊनि । लागतसे श्रीगुरुचरणीं ।
अनुक्रमें गुरुरमणी । पुत्र कन्येसी वंदिले  ॥ ३८१ ॥
उल्हास जाहला श्रीगुरुसी । आलिंगतसे महाहर्षी ।
म्हणे शिष्य ताता ज्ञानराशि । तुष्टलों तुझे भक्तीतें ॥ ३८२ ॥
सकळ विद्याकुशळ होसी । अष्टैश्र्वर्ये नांदसी ।
त्रैमूर्ति होतील तुज वशी । ऐक शिष्यशिखामणि ॥ ३८३ ॥
घर केलें तुवां आम्हांसी । आणिक वस्तु विचित्रेंसी ।
चिरंजीव तूंचि होसी । आचंद्रार्क तुझें नाम ॥ ३८४ ॥
स्वर्गमृत्युपाताळासी । तुझे पसरवीं चातुर्यासी । 
रचना तुझी सृष्टीसी । चौदा चौसष्टी तूंचि ज्ञाता ॥ ३८५ ॥
तुज वश्य अष्ट सिद्धि । होतील जाण नव निधि ।
चिंता कष्ट तुज न होती कधीं । म्हणोनि वर देता जाहला ॥ ३८६ ॥
ऐसा वर लाधोनि । गेला शिष्य महाज्ञानी ।
येणेंपरी विस्तारुनि । सांगे ईश्र्वर पार्वतीसी ॥ ३८७ ॥
ईश्र्वर म्हणे गिरिजेसी । गुरुभक्ति आहे ऐसी ।
एकभाव असे ज्यासी । सकळाभीष्ट तो पावे ॥ ३८८ ॥
भव म्हणिजे सागरु । उतरावया पैल पारु ।
समर्थ असे एक गुरु । त्रैमूर्ति त्याच्या आधीन ॥ ३८९ ॥
याकारणें त्रैमूर्ति । गुरुचि होय सिद्धांती ।
वेदशास्त्रें बोलती । गुरुविणें पार नाहीं ॥ ३९० ॥
(श्र्लोक) यस्य देवे परा भक्तिर्ययथा देवे तथा गुरौ ।
तस्यै ते  कथिता ह्यर्थाः प्रकाशन्ते महात्मनः ॥ ३९१ ॥
(ओंव्या) ऐसें ईश्र्वर पार्वतीसी । सांगता जाहला विस्तारेंसी ।
म्हणोनि श्रीगुरु प्रीतीसीं । निरोपिलें सायंदेव-द्विजातें ॥ ३९२ ॥
इतुकें होतां रजनीसी । उदय जाहला दिनकरासी । 
चिंता म्हणिजे अंधकारासी । गुरुकृपा ज्योति जाणा ॥ ३९३ ॥
संतोषोनि द्विजवरु । करिता जाहला नमस्कारु ।
ऐसी बुद्धि देणार गुरु । तूंचि स्वामी कृपानिधि ॥ ३९४ ॥
नमन करुनि श्रीगुरुसी । विनवीतसे भावेंसी ।
स्वामी कथा निरोपिलीसी । अपूर्व मातें वाटलें ॥ ३९५ ॥
काशीयात्राविधान । निरोपिलें मज विस्तारुन ।
ते वेळीं तेथेंचि होतों आपण । तुम्हांसहित स्वामिया ॥ ३९६ ॥
पाहे आपुले दृष्टांतीं । स्वामी काशीपुरीं असती ।
जागृतीं अथवा सुषुप्तीं । नकळे मातें स्वामिया ॥ ३९७ ॥
 म्हणोनि विप्र तये वेळीं । वंदी श्रीगुरुचरणकमळीं ।
विनवीतसे करुणाबहाळी । भावभक्तीकरोनियां ॥ ३९८ ॥
जय जया परमपुरुषा । परात्परा परमहंसा ।
भक्तजनहृदयनिवासा । श्रीनृसिंहसरस्वती ॥ ३९९ ॥
ऐसें तया अवसरीं । पूर्वज तुझा स्तोत्र करी ।
सांगेन तुज अवधारीं । एकचित्तें परियेसीं ॥ ४०० ॥ 
(स्तोत्र अष्टक) आदौ ब्रह्म त्वमेव सर्व जगतां, वेदात्ममूर्तिं विभुं ।
पश्र्चात् क्षोणिजडा विनाश-दितिजां, कृताऽवतारं प्रभो । 
हत्वा दैत्यमनेकधर्मचरितं, भूत्वाऽत्मजोऽत्रेर्गृहे ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम् ॥ १ ॥
भूदेवाखिलमानुष विदुजना, बाधायमानं कलिं ।
वेदादुष्यमनेकवर्णमनुजा भेदादि भूतोन्नतम् ।
छेदःकर्मतमान्धकारहरणं श्रीपाद-सूर्योदये ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ २ ॥
धातस्त्वं हरि शंकर प्रति गुरो, जाताग्रजन्मं विभो ।
हेतुः सर्वविदोजनाय तरणं ज्योतिःस्वरुपं जगत् ।
चातुर्थाश्रमस्थापितं क्षितितले, पातुः सदा सेव्ययं ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ३ ॥
चरितं चित्रमनेकीर्तिमतुले, परिभूतभूमंडले ।
मूकं वाक्य दिवाधंकस्य नयनं, वंध्या च पुत्रं ददौ ।
सौभाग्यं विधवा च दायक श्रियं, दत्वा च भक्तं जनं ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ४ ॥  
दुरितं घोरदरिद्रदावतिमिरं, ----हरणं जगज्ज्योतिषं ।
स्वर्धेनुं सुरपादपूजितजना, करुणाब्धिं भक्तार्तितः ।
नरसिंहेद्र-सरस्वतीश्र्वर विभो, शरणागतं रक्षकं ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ५ ॥  
गुरुमूर्तिश्र्चरणारविंदयुगलं, ---स्मरणं कृतं नित्यसौ ।
चरितं क्षेत्रमनेकतीर्थसफलं, सरितादि भागीरथी । 
तुरगामेध-सहस्त्रगोविदुजनाः, सम्यक ददन् तत्फलं ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ६ ॥    
नो शक्यं तव नाममंगल स्तुवं, वेदागमागोचरं । 
पादद्वं हृदयाब्जमंतरदलं, निर्धार मीमांसतं ।
भूयोभूयः स्मरन् नमामि मनसा, श्रीमदगुरुं पाहि मां ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ७ ॥  
भक्तानां तरणार्थ सर्वजगतां, दीक्षा ददन् योगिनां ।
सुक्षेत्रं पुरगाणगस्थित प्रभो, दत्वा चतुष्कामदं ।
स्तुत्वा भक्तसरस्वती गुरुपदं, जित्वाद्यदोषादिकं ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ८ ॥
एवं श्रीगुरुनाथमष्टकमिदं स्तोत्रं पठेन्नित्यसौ ।
तेजोवर्चबलोन्नतं श्रियकरं आनंदवर्धं वपुः ।
पुत्रापत्यमनेकसंपदशुभा, दीर्घायुमारोग्यतां ।
वंदेऽहं नरकेसरीसरस्वती-श्रीपादयुग्मांबुजम्  ॥ ९ ॥     
येणेंपरी स्तोत्र करीत । मागुती करी दंडवत ।
सद्गदित कंठ होत । रोमांच अंगीं उठियेले ॥ ४१० ॥
म्हणे त्रैमूर्तीचा अवतारु । तूंचि देवा जगद्गुरु  ।
आम्हां दिसतोसी नरु । कृपानिधि स्वामिया ॥ ४११ ॥
मज दाविला परमार्थ । लभ्य चारी पुरुषार्थ ।
तूंचि सत्य विश्र्वनाथ । काशीपूर  तुजपाशीं ॥ ४१२ ॥
ऐसेंपरी श्रीगुरुसी । विनवी विप्र परियेंसीं ।
संतोषोनि महाहर्षी । निरोप देती तये वेळीं ॥ ४१३ ॥
श्रीगुरु म्हणती सायंदेवासी । दाखविली तुज काशी ।
पुढें वंश एकविसी । यात्राफळ तुम्हां असे ॥ ४१४ ॥
तूंचि आमुचा निजभक्त । दाविला तुज दृष्टांत ।
आम्हांपाशीं सेवा करीत । राहें भक्ता म्हणितलें ॥ ४१५ ॥
जरी राहसी आम्हांपाशीं । नको वंदूं म्लेंच्छासी ।
आणोनियां स्त्रीपुत्रांसी । भेटी करवीं म्हणितले ॥ ४१६ ॥
निरोप देऊनि द्विजासी । गेले श्रीगुरु मठासी ।
सदानंद जैसी तैसी । होतो श्रीगुरुभक्तजनां ॥ ४१७ ॥
आज्ञा घेवोनि सहज । गेला तुमचा पूर्वज ।
कलत्रपुत्रांसहित द्विज । आला श्रीगुरुदर्शना ॥ ४१८ ॥
भाद्रपद चतुर्दशी । शुक्लपक्ष परियेसीं ।
आले शिष्य भेटीसी । एकोभावेंकरोनि ॥ ४१९ ॥
येती शिष्य लोटांगणी । एकोभावें तनुमनीं ।
येऊनि लागती चरणीं । सद्गदित कंठ जाहले ॥ ४२० ॥
कर जोडूनि तये वेळीं । स्तोत्र करिती तेही सकळीं ।
" ॐ नमो जी चंद्रमौळी । त्रैमूर्ति तूंचि होसी ॥ ४२१ ॥
त्रैमूर्तीचा अवतारु । जाहलासी स्वामी जगद्गुरु ।
नकळे पार हरिहरु- । ब्रह्मादिका गुरुनाथा ॥ ४२२ ॥
तुझा महिमा वर्णावयासी । शक्ती कैंची आम्हांसी ।
आदिपुरुष भेटलासी । कृपानिधि स्वामिया ॥ ४२३ ॥
जैसा चंद्र चकोरासी । उदय होय सुधारसीं ।
तैसे आम्ही संतोषी । तुझे चरण देखतां ॥ ४२४ ॥
पूर्वजन्मीं पापराशि । केल्या होत्या बहुवसीं ।
स्वामी तुझे दर्शनेंसी । पुनीत झालों म्हणतसे ॥ ४२५ ॥
जैसा चिंतामणि स्पर्श होतां । लोह कांचन होय तत्त्वता ।
मृत्तिका जंबुनदींत पडतां । तत्काळीं होय सुवर्ण ॥ ४२६ ॥
जैसा मानस-सरोवरासी । कावळा जाय स्वभावेंसी ।
तत्काळ होय राजहंसी । तैसें तुझे दर्शनेंसीं पुनीत जाहलों ॥ ४२७ ॥
(श्र्लोक) गंगा पापं शशी तापं दैन्यं कल्पतरुस्तथा ।
पापं तापं दैन्यं च हरेच्छ्रीगुरुदर्शनम् ॥ ४२८ ॥
(टिका) गंगास्नान पाप नाशी । ताप हरतो शशी ।
कल्पवृक्षछायेसीं । कल्पिलें फळ पाविजे ॥ ४२९ ॥
एकेकाचे एकेक गुण । ऐसे असती लक्षण ।
दर्शन होतां श्रीगुरुचरण । तिन्ही फळ पाविजे ॥ ४३० ॥
पाप हरतें तात्काळीं । ताप चिंता जाय सकळीं ।
दैन्यकानना जाळी । श्रीगुरुचरणदर्शन ॥ ४३१ ॥
चतुर्विध पुरुषार्थ । देता होय श्रीगुरुनाथ । 
ऐसा वेदसिद्धांत । देखिले तूंते आजि आम्हीं ॥ ४३२ ॥ "
म्हणोनियां आनंदेंसीं । गायन करी संतोषी । 
अनेक रागें परियेसीं । कर्नाटक भाषेंकरुनियां ॥ ४३३ ॥
कंडेनिंदु भक्तजनर भाग्यनिधिया, भू--- ।
मंडलोळगे नारसिंह सरस्वतीया ॥ ध्रू. ॥
कंडेनिंदु दृष्टीयिंद वारिजळपादवन्नु ।
हृदयकमलदल्लि भजिसे सुखवनीव जगत्पतीया ।
कंडेनिंदु भक्तजनर भाग्यनिधिया, भू--- ।
मंडलोळगे नारसिंह सरस्वतीया ॥
भोगिजनरि--गेल्ल काम्य--फलगळित्तु सलहुतिरुव ।
योगिनीय-रोडेय नार-सिंहसरस्वतिय पाद ॥
कंडेनिंदु भक्तजनर भाग्यनिधिया, भू--- ।
मंडलोळगे नारसिंह सरस्वतीया ॥ १ ॥
वाक्यकारण नागि जगदि-हिडिदु दंडकमंडलवनु ।
सगुणनेनिसि वलिद श्रीगुरु यतिवरन्न ।
कंडेनिंदु भक्तजनर भाग्यनिधिया, भू--- ।
मंडलोळगे नारसिंह सरस्वतीया ॥ २ ॥
धरेगे गाणगपुर कैला- स हरिदासरोडेय नेनिसि ।
करुणदीवरवित्तु पोरेव अनुदिन गुरुचरणवन्नु ।
कंडेनिंदु भक्तजनर भाग्यनिधिया, भू--- ।
मंडलोळगे नारसिंह सरस्वतीया ॥ ३ ॥ ४३४ ॥
(पद दुसरें) कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । ध्रु. ॥
तत्वबोधेय उपनिषत् तत्वचरितना ।
व्यक्तवाद परब्रह्म मूर्तियनिसुवना ॥ 
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा ॥ १ ॥
शेषशयन परवेषकायकना । 
लेसुकृपेय निमेषनेंच भाषापालकना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा ॥ २ ॥
गंधपरिमळदिंद शोभितानंदसागरना । 
छंदबुळ्ळ योगींद्रगोपी-वृदंवल्लभना ।   
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा ॥ ३ ॥
मंत्रकूटादि मेरेदुस्वा-तंत्रनादवना ।
इंतु निगमागमद सकलकातियुळ्ळवना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा ॥ ४ ॥
करियराय नेनिपेगे वरद गुरुरायना ।
नरसिंहसरस्वत्यंब नारी-पुरुषनामकना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा । 
मंडलदोळगे यतिवरराय चंद्रमन्ना ।
कंडेनम्मा । इंदु कंडेनम्मा ॥ ५ ॥ ४३५ ॥
येणेंपरी श्रीगुरुसी । स्तुति केली बहुवसीं ।
संतोषोनि महाहर्षी । आश्र्वासिती तये वेळीं ॥ ४३६ ॥
प्रेमभावें समस्तांसी । बैसा म्हणती समीपेसी ।
जैसा लोभ मातेसी । बाळकावरी परियेसा ॥ ४३७ ॥
सिद्ध म्हणे नामकरणी । काय सांगूं तया दिनीं ।
कैशी कृपा अंतःकरणीं । तया श्रीगुरु यतीच्या ॥ ४३८ ॥
आपुले कलत्र-पुत्रेसीं । जैसा लोभ परियेसीं ।
तैसें तुमचे पूर्वजांसी । प्रेमभावें पुसताति ॥ ४३९ ॥
गृहवार्ता कुसरी । क्षेम पुत्रकलत्रीं ।
द्विज सांगे मनोहरी । सविस्तारीं परियेसा ॥ ४४० ॥
कलत्रेंसीं नमोन । सांगे क्षेम समाधान ।
होते पुत्र दोघेजण । चरणावरी घातले ॥ ४४१ ॥
ज्येष्ठसुत नागनाथ । तयावरी कृपा बहुत ।
कृपानिधि श्रीगुरुनाथ । माथां हात ठेविती ॥ ४४२ ॥
श्रीगुरु म्हणती द्विजासी । तुझ्या ज्येष्ठसुतासी ।
आयुष्य होईल पूर्णायुषी । संतति याची बहुवस ॥ ४४३ ॥
हाचि भक्त आम्हांसी । असेल श्रियायुक्तेंसी ।
तुवां आतां म्लेंच्छासी । सेवा वंदन न करावें ॥ ४४४ ॥
आणिक तूंतें असे नारी । पुत्र होतील तीतें चारी । 
नांदतील श्रियाकरीं । तुवां सुखें असावें ॥ ४४५ ॥
जया दिवसीं म्लेंच्छासी । तुवां जाऊनि वंदिसी ।
हानि असे जीवासी । म्हणोनि सांगती तये वेळीं ॥ ४४६ ॥
तुझा असे वडील सुत । तोचि आमुचा निज भक्त ।
त्याची कीर्ति वाढेल बहुत । म्हणती श्रीगुरु तये वेळीं ॥ ४४७ ॥
मग म्हणती द्विजासी । जावें त्वरित संगमासी ।
स्नान करोनि त्वरितेंसी । यावें म्हणती तये वेळीं ॥ ४४८ ॥
ग्रामलोक तया दिवसीं । पूजा करिती अनंतासी ।
येऊनियां श्रीगुरुसी । पूजा करिती परियेसा ॥ ४४९ ॥
पुत्रमित्रकलत्रेंसी । गेला स्नाना संगमासी ।
विधिपूर्वक अश्र्वत्थासी । पूजूनि आलें मठांत ॥ ४५० ॥
श्रीगुरु म्हणती द्विजासी । आजि व्रतचतुर्दशी । 
पूजा करीं अनंतासी । समस्त द्विज मिळोनि ॥ ४५१ ॥
ऐसें म्हणतां द्विजवरु । करिता  होय नमस्कारु ।
आमुचा अनंत तूंचि गुरु । व्रतसेवा तुमचे चरण ॥ ४५२ ॥
तये वेळीं श्रीगुरु । सांगता होय विचारु ।
पूर्वी कौंडिण्य ऋषेश्र्वरु । केलें व्रत प्रख्यात ॥ ४५३ ॥
ऐसें म्हणतां द्विजवरु । करिता जाहला नमस्कारु । 
कैसें व्रत आचरुं । पूर्वीं कवणें केलें असे ॥ ४५४ ॥
ऐसें व्रत प्रख्यात । स्वामी निरोपितां बहुत ।
तयाचा आदि अंत । मज कथा निरोपिजे ॥ ४५५ ॥
त्याणें पुण्य काय घडे । काय लाभे रोकडें ।
ऐसें मनींचें सांकडें । फेडावें माझें स्वामिया ॥ ४५६ ॥
ऐसें विनवितां द्विजवरु । संतोषी जाहले श्रीगुरु । 
सांगताति विस्तारु । सिद्ध म्हणे नामधारका ॥ ४५७ ॥     
म्हणोनि सरस्वती-गंगाधर । सांगे गुरुचरित्रविस्तार । 
ऐकतां तुटे भवसागर । निःसंदेह परियेसा ॥ ४५८ ॥
॥ इति श्रीगुरुचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्धनामधारकसंवादे 
काशीयात्रा-त्वष्टपुत्रआख्यान-सायंदेववरलाभो
नाम एकचत्वारिंशोऽध्यायः ॥  

॥ श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु  ॥ श्रीगुरुदेवदत्त ॥

Gurucharitra Adhyay 41 
श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१

Custom Search

Gurucharitra Adhyay 41 Part 3/4 श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१ भाग ३/४


Gurucharitra Adhyay 41 
Gurucharitra Adhyay 41 is in Marathi. In this Adhyay ShriGuru is telling the way Guru-Bhakti is done by performing Vishveshwar Yatra. It is in detail Yatra of Pious city Kashi. The Yatra is very hard to perform and complete. However Because of his devotion towards his Guru the devotee could complete it. In turn he received the knowledge, Ashta Siddhies, Chaturvidha Purushartha and everthing by the blessings of Guru. Name of this Adhyay is Kashi Yatra-Tvashta-Putra Aakhyan Sayandev-var-Labho. 
There are four parts only for Text purpose. However video is for full for Adhyay 41.
श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१ भाग ३/४ 
लवांकुशकुंडीं स्नान । लवकुशांचे पूजन । 
लक्ष्मीकुंडीं करीं स्नान । लक्ष्मीनारायण पूजिजे ॥ २११ ॥
सूर्यकुंडीं करीं स्नान । श्राद्धकर्म आचरोन । 
सांबादित्य पूजोन । जावें पुढें बाळका ॥ २१२ ॥
वैद्यनाथकुंड बरवें । तेथें स्नान करावें ।
वैद्यनाथासी पूजावें । एकोभावेंकरोनियां ॥ २१३ ॥
गोदावरीकुंडेसी । स्नान करा भक्तींसी ।
गौतमेश्र्वरलिंगासी । पूजावें तुवां ब्रह्मचारी ॥ २१४ ॥
अगस्त्यकुंडीं जाऊनि । स्नान करी मनापासोनि ।
अगस्त्येश्र्वरातें पूजोनि । वंदन करीं भक्तीभावें ॥ २१५ ॥
शुक्रकूपीं स्नान करोनि । शुक्रेश्र्वरातें अर्चूनि ।
मग पुढें अन्नपूर्णी । पूजा करीं गा भावेंसी ॥ २१६ ॥
धुंडिराज पूजोन । ज्ञानवापीं करी स्नान ।
ज्ञानेश्र्वर अर्चोन । दंडपाणीसी पूजीं मग ॥ २१७ ॥
आनंदभैरवासी वंदूनि । महाद्वारा जाऊनि ।
साष्टांगेसीं नमूनि । विश्र्वनाथा अर्चिजे ॥ २१८ ॥
ऐसी दक्षिणमानस । यात्रा असे विशेष ।
ब्रह्मचारी करीं गा हर्षें । योगिराज सांगतसे ॥ २१९ ॥
आतां उत्तरमानसासी । सांगेन विधि आहे कैशी ।
संकल्प करुनि मानसीं । निघावें तुवां तुवां बाळका ॥ २२० ॥
जावें पंचगंगेसी । स्नान करावें महाहर्षी । 
कोटीजन्म पाप नाशी । प्रख्यात असे पुराणांतरी ॥ २२१ ॥
' पंचगंगा ' ख्याति नामें । आहेत सांगेन उत्तमें ।
किरणा-धूतपापा नाम । तिसरें पुण्यसरस्वती ॥ २२२ ॥
गंगा यमुना मिळोन । पांच नामें विख्यात जाण ।
नामें असतीं सगुण । ऐक बाळा एकचित्तें ॥ २२३ ॥
कृतयुगीं त्या नदीसी । ' धर्मनदी ' म्हणती हर्षी ।
' धूतपाप ' नाम तिसी । त्रेतायुगीं अवधारा ॥ २२४ ॥
' बिंदुतीर्थ ' द्वापारीं । नाम जाण सविस्तारी ।
या कलियुगाभीतरीं । नाम जाणा ' पंचगंगा ' ॥ २२५ ॥
प्रयागासी माघमासीं । स्नान करितां फळें कैसीं ।
त्याहूनि पुण्य अधिकेसी । पंचगंगेसी कोटिगुण ॥ २२६ ॥
ऐशा पंचनदीसी । स्नान करितां भावेंसीं ।
एकोभावें बिंदुमाधवासी । पूजा करीं गा केशवा ॥ २२७ ॥
गोपालकृष्णासी पूजोनि । मग जावें नृसिंहभुवनीं ।
मंगळागौरीसी वंदूनि । गभस्तेश्र्वर पूजीं मग ॥ २२८ ॥
मयूखादित्यपूजेसी । तुवां जावें भक्तींसीं ।
पुनरपि जावें हर्षी । विश्र्वेश्र्वरदर्शना ॥ २२९ ॥
मागुती मुक्तिमंडपासी । जावें तुवां भक्तींसीं ।
संकल्पावें विधींसीं । निघावें उत्तरमानसा ॥ २३० ॥
मग निघावें तेथून । आदित्यातें पूजोन । 
आमोदकेश्र्वर आर्चोन । पापभक्षेश्र्वरा पूजिजे ॥ २३१ ॥
नवग्रहातें पूजोनि । काळभैरवातें पूजा ध्यानीं ।
क्षेत्रपाळा अर्चोनि । काळकूपीं स्नान करीं ॥ २३२ ॥
पूजा करुनि काळेश्र्वरा । हंसतीर्थी स्नान करा ।
श्राद्धादि पितृकर्म आचरा । ऐक बाळा एकचित्तें ॥ २३३ ॥
कृतिवासेश्र्वर देखा । पूजा करुनि बाळका ।
पुढें जाऊनि ऐका । शंखवापीं स्नान करीं ॥ २३४ ॥
तेथें आचमनें करुनि तीनी । रत्नेश्र्वरातें पूजोनि ।
सतीश्र्वरा अर्चोनि । दक्षेश्र्वर पूजीं मग ॥ २३५ ॥
चतुर्वक्त्रेश्र्वर पूजा । करीं गा बाळा तूं वोजा ।
पुढें स्नान करणें काजा । वृद्धकाळकूपा जाईं ॥ २३६ ॥
काळेश्र्वरा पूजोन । तुवां जावें भक्तीनें ।
अपमृत्येश्र्वरा पूजोन । ध्यान करीं गा बाळका ॥ २३७ ॥
मंदाकिनी स्नान करणें । मध्वमेश्र्वरातें पूजणें ।
तेथोनि मग पुढें जाणें । जंबुकेश्र्वरा पूजावया ॥ २३८ ॥
वक्रतुंडपूजेसी । तुवां जावें भक्तींसीं ।
दंडखात कूपेसी । स्नान श्राद्ध तुम्ही करा ॥ २३९ ॥
पुढें भूतभैरवासी । पूजिजे जैगेश्र्वरासी । 
जैगीषव्यगुहेसी । नमन करुनि पुढें जावें ॥ २४० ॥
घंटाकुमडीं स्नान करी । व्याघ्रेश्र्वरातें नमस्कारी ।
कुंदुकेश्र्वरातें अवधारी । पूजा करीं गा भक्तीसी ॥ २४१ ॥
ज्येष्ठवापीं स्नान करणें । ज्येष्ठेश्र्वरातें पूजणें ।
सवेंचि तुवां पुढें जाणें । स्नान करणें सप्तसागरा ॥ २४२ ॥
तेथोनियां वाल्मीकेश्र्वरासी । पूजा करीं गा भक्तींसी ।
भीमलोटा जाऊनि हर्षी । भीमेश्र्वर पूजावा ॥ २४३ ॥
मातृ-पितृकुंडेसी । करावें श्राद्ध विधीसीं ।
पिशाचमोचन पूजेसी । पुढें जावें अवधारा ॥ २४४ ॥
पुढें कपर्दिंकेश्र्वरासी । पूजा करी गा भक्तींसी ।
कर्कोटकवापीसी । स्नान करी गा बाळका ॥ २४५ ॥
कर्कोटक ईश्र्वरासी । पूजा करीं गा भक्तींसी ।
पुढें ईश्र्वरगंगेसी । स्नान दान करावें ॥ २४६ ॥
अग्नीश्र्वराचे पूजेसी । तुवां जावें भक्तीसी ।
चक्रकुंडीं स्नानासी । श्राद्धादि कर्मे करावीं ॥ २४७ ॥
उत्तरार्क पूजोन । मत्स्योदरीं करीं स्नान । 
ॐकारेश्र्वर अर्चोन । कपिलेश्र्वर पूजिजे मग ॥ २४८ ॥
ऋणमोचन तीर्थासी । श्राद्ध करा भक्तींसी ।
पापमोचनतीर्थासी । स्नान श्राद्धादि करावें ॥ २४९ ॥
कपालमोचन तीर्थी स्नान । करावें श्राद्धादितर्पण ।
कुलस्तंभा जाऊन । पूजा करीं गा भक्तींसी ॥ २५० ॥
असे तीर्थ वैतरणी । स्नान श्राद्ध करा तया स्थानीं ।
विधिपूर्वक गोदानी । देतां पुण्य बहुत असे ॥ २५१ ॥
मग जावें कपिलाधारा । स्नान श्राद्ध तुम्ही करा ।
सवत्सेंसीं द्विजवरा । गोदान द्यावें परियेसा ॥ २५२ ॥
वृषभध्वजातें पूजोन । मग निघावें तेथून ।
ज्वालानृसिंह वंदोन । वरणासंगमीं तुम्हीं जावें ॥ २५३ ॥
स्नान श्राद्ध करोनि । केशवादित्य पूजोनि ।
आदिकेशव वंदोनि । पुढें जावें परियेसा ॥ २५४ ॥
प्रल्हादतीर्थ असे बरवें । स्नान श्राद्ध करावें ।
प्रल्हादेश्र्वरातें पूजावें । एकोभावें परियेसीं ॥ २५५ ॥
पिलिपिला तीर्थ थोर । स्नान तेथें करणें मनोहर ।
पूजोनियां त्रिलोचनेश्र्वर । असंख्यातेश्र्वर पूजिजे ॥ २५६ ॥
पुढें जावें महादेवासी । पूजा करावी भक्तींसीं ।
नर्मदेश्र्वर हर्षीं । एकोभावें अर्चावा ॥ २५७ ॥
गंगा-यमुना-सरस्वतीश्र्वरासी । लिंगे तीन्ही विशेषीं ।
पूजा करी गा भक्तींसीं । कामतीर्थ मग पाहें ॥ २५८ ॥
कामेश्र्वरासी पूजोनि । गोप्रतारतीर्थ स्नानीं ।
पंचगंगेसी जाऊनि । स्नान मागुतीं करावें ॥ २५९ ॥
मणिकर्णिका स्नान करणें । जलाशायीतें पूजणें ।
हनुमंतातें नमन करणें । मोदादि पंच विनायका ॥ २६० ॥
पूजावें अन्नपूर्णेसी । ढुंढिराजा परियेसीं ।
ज्ञानवापीं स्नानेंसीं । ज्ञानेश्र्वर पूजावा ॥ २६१ ॥
पूजी दंडपाणीसी । मोक्षलक्ष्मीविलांसासी ।
पूजा पंचपांडवांसी । द्रौपदी-द्रुपदविनायका ॥ २६२ ॥
पूजा आनंदभैरवासी । अविमुक्तेश्र्वरा हर्षीं ।
पूजोनि संभ्रमेंसीं । विश्र्वनाथासन्मुख ॥ २६३ ॥
(श्र्लोक) " उत्तरमानसयात्रेयं यथावद्या मया कृता ।
न्यूनातिरिक्तया शंभुः प्रीयतामनया विभुः " ॥ २६४ ॥
ऐसा मंत्र जपोनि । साष्टांगीं नमन करुनि ।
मग निघावें तेथोनि । पंचक्रोशयात्रेसी ॥ २६५ ॥
संकल्प करोनियां मनीं । जावें स्वर्गद्वारभुवनीं ।
गंगाकेशवापासोनि । हरिश्र्चंद्रमंडपा ॥ २६६ ॥
स्वर्गद्वारा असे जाण । मणिकर्णिका विस्तीर्ण ।
तुवां तेथें जावोन । संकल्पावें विधीसी ॥ २६७ ॥
हविष्यान्न पूर्व दिवसीं । करोनि असावें शुचीसीं ।
प्रातःकाळीं गंगेसी । स्नान आपण करावें ॥ २६८ ॥
धुंडिराजा प्रार्थोनि । मागावें करुणावचनीं ।
पुनर्दर्शन दे म्हणोनि । विनवावें परियेसा ॥ २६९ ॥
गंगेतें नमोनि । जावें मग विश्र्वनाथभुवनीं ।
मग निघावें तेथोनि । भवानीशंकर पूजावया ॥ २७० ॥  
जावें मुक्तिमंडपासी । नमोनि निघावें संतोषीं ।
धुंडिराज-पूजेसी । पुनरपि जावें परियेसा ॥ २७१ ॥
मागुती यावें महाद्वारा । विश्र्वेश्र्वर-पूजा करा ।
मोदादि पंच विघ्नेश्र्वरां । नमन करीं दंडपाणीसी ॥ २७२ ॥
पूजा आनंदभैरवासी । मागुतीं जावें मणिकर्णिकेसी ।
पूजोनियां मणिकर्णिकेश्र्वरासी । सिद्धिविनायका पूजावें ॥ २७३ ॥
गंगाकेशव पूजोनि । ललितादेवी नमोनि ।
जरासंधेश्र्वर आणा ध्यानीं । दालभ्येश्र्वरासी मग पूजीं ॥ २७४ ॥
सोमनाथासी पूजा करीं । पुढें शूलटंकेश्र्वरीं ।
पूजा करीं वाराहेश्र्वरीं । दशाश्र्वमेधीं पूजीं मग ॥ २७५ ॥
बंदी देवीसी वंदोनि । सर्वेश्र्वराचें दर्शन करुनि । 
केदारेश्र्वरा ध्यानीं । हनुमंतेश्र्वरासी पूजावें ॥ २७६ ॥
पूजा करीं संगमेश्र्वरी । लोलार्का अवधारीं ।
अर्कविनायक पूजा करीं । दुर्गाकुंडीं स्नान मग ॥ २७७ ॥
दुर्गा देवी पूजोनि । अर्ची दुर्गागणेश्र्वर ध्यानीं ।
पुनर्दर्शन दे म्हणोनि । प्रार्थावें तेथें परियेसा ॥ २७८ ॥
विश्र्वक्सेन-ईश्र्वरासी । कर्दमतीर्थी स्नान हर्षीं ।
कर्दमेश्र्वरपूजेसी । तुवां जावें भक्तीनें ॥ २७९ ॥
मग जावें कर्दमकूपासी । पूजीं तुवां सोमनाथासी ।
विरुपाक्षलिंगासी । पूजा करीं गा ब्रह्मचारी ॥ २८० ॥
पुढें जावें नीलकंठासी । पूजा करीं गा भक्तीसीं ।
कर जोडोनि भावेसीं । कर्दमेश्र्वर स्मरावा ॥ २८१ ॥
पुन्हा दर्शन आम्हांसीं । दे म्हणावें भक्तींसी ।
मग निघावें वेगेंसी । नागनाथाते पूजेतें ॥ २८२ ॥
पुढें पूजिजे चामुंडेसी । मोक्षेश्र्वरा परियेसीं ।
कारुण्येश्र्वर भक्तींसीं । पूजा करीं गा बाळका ॥ २८३ ॥  
वीरभद्रपूजेसी । जावें तेथोनि द्वितीय दुर्गेसी ।
विकटाख्य देवीसी । पूजा करीं गा मनोभावें ॥ २८४ ॥
पूजीं भैरव-उन्मत्त । काळकूटदेव ख्यात । 
विमलदुर्गा विचित्र । पूजा करीं गा बाळका ॥ २८५ ॥
पूजावें महादेवासी । नंदिकेश्र्वर पूजीं भरवसीं ।
भृंगेश्र्वर विशेषीं । पूजा करी गा मनोभावें ॥ २८६ ॥
गणप्रियांसी पूजोनि । विरुपाक्षातें नमूनि ।
यज्ञेश्र्वर अर्चोनि । विमलेश्र्वर पूजिजे मग ॥ २८७ ॥
ज्ञानेश्र्वर असे थोर । पूजा पुढें अमृतेश्र्वर ।
गंधर्वसागर मनोहर । पूजा करीं गा भक्तींसी ॥ २८८ ॥
भीमचंडी शक्तीसी । पूजी चंडीविनायकासी ।
रविरक्ताक्षगंधर्वासी । पूजा करीं गा मनोभावें ॥ २८९ ॥
नरकार्णवतारकासी । पूजीं गा भीमचंडीसी ।
विनविजे तुम्ही त्यासी । पुनर्दर्शन दे म्हणोनि ॥ २९० ॥
एकपादविनायकासी । पुढें पूजिजे भैरवासी ।
समागमें भैरवीसी । पूजा करी गा ब्रह्मचारी ॥ २९१ ॥
भूतनाथ सोमनाथ । कालनाथ असे ख्यात । 
पूजा करीं गा तूं त्वरित । कपर्देश्र्वरलिंगासी ॥ २९२ ॥
नागेश्र्वर कामेश्र्वर । पुढें पूजी गणेश्र्वर । 
पूजा करीं वीरभद्रेश्र्वर । चतुर्मुख विनायका ॥ २९३ ॥
देहलीविनायकासी । पूजीं गणेश-षोडशी ।
उद्दंडगणेशासी  । पूजा करीं मनोहर ॥ २९४ ॥
उत्कलेश्र्वर महाथोर । असे लिंग मनोहर ।
पुढें एकादश रुद्र । रुद्राणीतें पूजावें ॥ २९५ ॥
तेथोनि जावें तपोभूमीसी । पूजा करीं गा भक्तींसी ।
रामेश्र्वर महाहर्षीं । पूजीं मग सोमनाथ ॥ २९६ ॥
भरतेश्र्वर असे थोर । लक्ष्मणेश्र्वर मनोहर ।
पूजीं मग शत्रुघ्नेश्र्वर । द्यावाभूमी अर्ची मग ॥ २९७ ॥
नहुषेश्र्वर पूजोन । करीं रामेश्र्वरध्यान ।
पुनर्दर्शन दे म्हणोन । विनवावें परियेसा ॥ २९८ ॥
असंख्यात तीर्थवरण । तेथें करावें तुम्ही नमन ।
असंख्यात लिंग जाण । पूजा करीं गा मननिर्मळ ॥ २९९ ॥    
पुढें असे लिंग थोर । नामें जाणा देवसंधेश्र्वर ।
पूजा करीं गा मनोहर । पाशपाणि विनायका ॥ ३०० ॥
त्याची पूजा करुनि । पृथ्वीश्र्वरातें नमोनि ।
यूपसरीं स्नान करोनि । कपिलधारा स्नान करीं ॥ ३०१ ॥
वृषभध्वजासी पूजोनि । ज्वालानृसिंह वंदी चरणीं ।
वरणासंगमीं स्नान करुनि । श्राद्धादि कर्मे करावी ॥ ३०२ ॥
संगमेश्र्वर पूजावा । पुढें पूजीं तूं केशवा । 
खर्वविनायक बरवा । पूजा करीं गा ब्रह्मचारी ॥ ३०३ ॥
पूजीं प्रल्हादेश्र्वरासी । स्नान कपिलतीर्थासी ।
त्रिलोचनईश्र्वरासी । पूजा करीं गा भक्तीनें ॥ ३०४ ॥
पुढें असे महादेव । पंचगंगातीर ठाव ।
पूजा करीं गा भक्तीभावें । तया बिंदुमाधवासी ॥ ३०५ ॥
पूजिजे मंगळागौरीसी । गभस्तीश्र्वरा परियेसीं ।
वसिष्ठ-वामदेवासी । पर्वतेश्र्वरा पूजीं मग ॥ ३०६ ॥
महेश्र्वराचे पूजेसी । पुढें सिद्धिविनायकासी ।
पूजा सप्तावरणेश्र्वरासी । सर्वगणेश पूजावा ॥ ३०७ ॥
मग जावें मणिकर्णिकेसी । स्नान करावें विवेकेंसीं ।
विश्र्वेश्र्वर स्मरोनि मग हर्षी । महादेवासी पूजावें ॥ ३०८ ॥
पुनरपि जावें मुक्तिमंडपासी । नमन करावें विष्णूसी । 
पूजावें तुवां दंडपाणीसी । मग धुंडिराज अर्चावा ॥ ३०९ ॥
आनंदभैरवासी पूजोनि । आदित्येशातें नमोनि ।
पूजा करीं गा एकोमनीं । मोदादि पंचविनायकासी ॥ ३१० ॥
पूजा करीं गा विश्र्वेश्र्वरासी । मोक्षलक्ष्मीविलासासी ।
नमूनि जावें सन्मुखेंसी । मंत्र म्हणावा येणेंपरी ॥ ३११ ॥
(श्र्लोक) " जय विश्र्वेश विश्र्वात्मन् काशीनाथ जगत्पते ।
त्वत्प्रसादान्महादेव कृता क्षेत्रप्रदक्षिणा ॥ ३१२ ॥
अनेकजन्मपापानि कृतानि मम शंकर ।
गतानि पंचक्रोशात्मलिंगस्यास्य प्रदक्षिणात् ॥ ३१३ ॥
(ओव्यां) ऐसा मंत्र जपोनि । पुढें जावें शिवध्यानीं ।
मुक्तिमंडपादि करोनि । आठां ठायीं वंदावें ॥ ३१४ ॥
प्रथम मुक्तिमंडपासी । नमन करावें परियेसीं ।
वंदिजे शृंगारमंडपासी । ऐश्र्वर्यमंडपासी मग जावे ॥ ३१५ ॥
ज्ञानमंडपा नमोनि । मोक्षलक्ष्मी-विलासस्थानीं ।
सुमुक्तमंडपा वंदोनि । आनंदमंडपा तुवां जावें ॥ ३१६ ॥
पुढें वैराग्यमंडपासी । तुवां जावें भक्तिंसीं ।
येणेंपरी यात्रेसी । करी गा बाळा ब्रह्मचारी ॥ ३१७ ॥
आणिक एक प्रकार । सांगेन ऐक विचार ।
' नित्ययात्रा ' मनोहर । ऐक बाळा गुरुदासा ॥ ३१८ ॥
सचैल शुचि होऊनि । स्नान चक्रपुष्करणीं ।
देवपितर तर्पोनि । ब्राह्मण-पूजा करावी ॥ ३१९ ॥
मग निघावें तेथोनि । द्रुपदादित्येश्र्वर पूजोनि ।
द्रुपदेश्र्वर नमोनि । श्रीविष्णूतें पूजावें ॥ ३२० ॥
मग नमावें दंडपाणी । महेश्र्वरातें पूजोनि ।
पुढें जावें तेथोनि । धुंडिराज अर्चावा ॥ ३२१ ॥
ज्ञानवापीं करीं स्नान । नंदिकेश्र्वर पूजोन ।
तारकेश्र्वर अर्चोन । पुढें जावें मग तुवां ॥ ३२२ ॥
महाकाळेश्र्वर देखा । पूजा करीं भावें एका ।
दंडपाणि विशेषा । पूजा करीं गा मनोहर ॥ ३२३ ॥
मग यात्रा विश्र्वेश्र्वर । करीं गा बाळा मनोहर ।
लिंग असे ओंकारेश्र्वर । प्रतिपदेसी पूजावा ॥ ३२४ ॥
मत्स्योदरी तीर्थेसीं । स्नान करावें पाडवेंसी ।
त्रिलोचन महादेवासी । दोनी लिंगे असतीं जाण ॥ ३२५ ॥
तेथें बीजतिजेसी । जावें तुवां यात्रेंसी ।
यात्रा जाणा चतुर्थीसी । कृत्तिवास लिंग जाणा ॥ ३२६ ॥
रत्नेश्र्वर पंचमीसी । चंद्रेश्र्वर पूजेसी ।
षष्ठीसी जावें तुवां हर्षी । ऐक शिष्या एकचित्तें ॥ ३२७ ॥
सप्तमी केदारेश्र्वर । अष्टमी लिंग धर्मेश्र्वर ।
वीरीश्र्वर लिंग थोर । नवमी यात्रा महापुण्य ॥ ३२८ ॥
कामेश्र्वर दशमीसी । एकादशीं विश्र्वकर्मेश्र्वरासी ।
द्वादशी मणिकर्णिकेसी । मणिकर्णिकेश्र्वर पूजावा ॥ ३२९ ॥
त्रयोदशीं प्रदोषेसी । पूजा अविमुक्तेश्र्वरासी ।
चतुर्दशीं विशेषीं । विश्र्वेश्र्वर पूजावा ॥ ३३० ॥
Gurucharitra Adhyay 41 
 श्रीगुरुचरित्र अध्याय ४१


Custom Search