Shabari Stotra, श्रीशाबरी स्तोत्र

 Shabari Stotra

This Shabari Stotra is in Marathi. It is the beautiful creation of Devotee Poet Milind Madhav. He had created many more stotras which are very pious and famouse. This stotra is based on Sanskrit Shabari Kavacham as is said in Stotra. 

श्रीशाबरी स्तोत्र

ॐ श्रीशाबरी देव्यै नमः । 

ॐ नमो श्रीगजवदना । गणराया गौरीनंदना । 

विघ्नेशा भवभयहरणा । नमन माझे साष्टांगी ॥ १ ॥ 

नंतर नमिली श्रीसरस्वती । जगन्माता भगवती ।

ब्रह्मकुमारी वीणावती । विद्यादात्री विश्र्वाची ॥ २ ॥

नमन तैसे गुरुवर्या । सुखनिधान सद्गुरुराया ।

स्मरुनि त्या पवित्र पाया । चित्तशुद्धी जाहली ॥ ३ ॥

थोर ऋषिमुनी संतजन । नवनाथ नवनारायण ।

करुनी तयांसी नमन । स्तोत्र पाठ आरंभिला ॥ ४ ॥

सूर्य, चंद्र आणि मंगळ । बुध, गुरु हा ग्रह विशाल ।

शुक्र, शनी हे सकळ । राहू-केतूसह वंदिले ॥ ५ ॥  

पंचमहाभूते सप्तऋषी । सप्त चिरंजीव अष्टदिक्पालांसी ।

प्रार्थितो त्या सर्वांसी । स्तोत्र प्रभावी करावया ॥ ६ ॥

ॐ नमो शाबरीशक्ती । तुझे स्तोत्र गातो यथामति । 

स्वीकारुनी ही माझी भक्ती । मनोरथ पूर्ण करावे ॥ ७ ॥

महाकाली, महालक्ष्मी, महासरस्वती । विश्र्वमाता विश्र्वसाक्षी भगवती ।

नामे रुपे अनंत असती । एकाच शाबरी शक्तीची ॥ ८ ॥

आदिमाया सती गौरी । जी असे त्रिपुरसुंदरी ।

तीच महादेवी शाबरी । संशय यात नसे मुळी ॥ ९ ॥

बगलामुखी, भ्रामरी । सर्वबाधाहरिणी भुवनेश्र्वरी । 

चंद्रिका, चामुंडा, चक्रेश्र्वरी । चतुःश्रृंगीची देवी ती ॥ १० ॥

शाकिनी, डाकिनी, महापिशाचिनी । सप्त मातृका, चौसष्ट योगिनी ।

रुद्राणी आकाशनिवासिनी । मुंडमालाधारिणी ॥ ११ ॥

मधुकैटभादी सात अरी । त्या सर्वांसी संहारी ।

म्हणुनी नामे सातेरी । जगी प्रसिद्ध जाहली ॥ १२ ॥

भवानीचे तुळजापूर । रेणूकेचे ते माहूर ।

अंबाबाईचे कोल्हापूर । अंबेजोगाई योगिनीचे ॥ १३ ॥   

साडेतीन पीठे ती देवीची । एकावन पीठे शक्तीची ।

तीच स्थाने श्रीशाबरीची । पुण्यक्षेत्रे भूवरी ॥ १४ ॥

जेथे धैर्य, साहस, उद्यम । बुद्धी, शक्ती, पराक्रम ।

सहा गुण हे सर्वोत्तम । तेथेही देवी नांदते ॥ १५ ॥

नाथपंथी सिद्ध चौर्‍याऐंशी । त्यांनी स्तविले नित्य तिजसी ।

अष्टसिद्धी प्राप्त झाल्या त्यांसी । देवीच्याच कृपेने ॥ १६ ॥

ब्रह्मांडाचा खेळ मांडी । खेळी खेळे आणि सोडी ।

उगवी, वाढवी आणि तोडी । लीला करी अगाध ॥ १७ ॥

नवदुर्गा, सप्त आसरा । या रुपांनी विश्र्वपसारा ।

पसरिला हा तिनेच सारा । ऐसी सर्वाधारा ती ॥ १८ ॥

पूजा, पूजक, पूजन । ध्येय, ध्याता, ध्यान ।

कर्म, भक्ती आणि ज्ञान । अशा त्रिपुटी अनेक ॥ १९ ॥

अनेक शब्द अनेक वृत्ती । अनेक वाद अनेक कृती ।

परंतु यांतील मूळ तत्त्व ती । शबरीदेवी जाणावी ॥ २० ॥

त्रिविध दुःखनिवृत्ती । आणि परमानंद स्थिती । 

दोन अंगे ही मुक्तीची । तिच्याच कृपेने लाभती ॥ २१ ॥

नवनाथांनी केली उपासना । दिव्य शक्ती लाभली त्यांना ।

त्यांचीच ही गुप्त प्रार्थना । स्तोत्र रुपे प्रकटली ॥ २२ ॥

भजन, पूजन नामस्मरण । भक्तीची मुख्य साधने तीन ।

ध्यान आणि स्तोत्रपठण । नित्यनेमे करावे ॥ २३ ॥

श्रद्धा असावी सबळ । जैसी श्रद्धा तैसे फळ ।

श्रद्धेवाचून भक्ती निष्फळ । श्रद्धा बैठक जीवनाची ॥ २४ ॥

देवऋण आणि पितृऋण । समाजऋण, राष्ट्रऋण ।

कोणी जाऊ नये विसरुन । तीच सेवा देवीची ॥ २५ ॥

प्रयत्न तेथे प्रगती । आळस तेथे आपत्ती ।

हे कोरुन ठेवावे चित्ती । कर्तव्यकर्म करावे ॥ २६ ॥

शरीर आणि चंचल मन । यांवर ठेवावे नियंत्रण ।

आहार, विहार, भाषण । प्रमाणात असावे ॥ २७ ॥

ठेवुनी नित्य शुद्धाचरण । मनापासून करी प्रयत्न ।

तयास देवी होते प्रसन्न । आणि इच्छिलेले देतसे ॥ २८ ॥

सत्यापरता नाही धर्म । सत्य हेच धर्माचे मर्म ।

या धर्ममर्माविरुद्ध जे कर्म । ते महापातक जाणावे ॥ २९ ॥

सदासर्वदा सत्य वदावे । सत्य तेही गोड असावे ।

गोड परंतु असत्य नसावे । सनातन धर्म हा असे ॥ ३० ॥

व्याघ्र वाहन, लाल वसन । विंध्यगिरी वास्तव्यस्थान ।

तरी त्रिलोकी करी भ्रमण । तिच्या चरणी प्रणाम ॥ ३१ ॥

फल्गुनदी गयेची । सरस्वती ती प्रयागची ।

त्या दोन्ही गुप्त गंगांची । स्नानें घडती स्मरणमात्रे ॥ ३२ ॥

त्रिशूळ, खङ्ग, चक्र, गदाधारिणी । अज्ञान-निमिरहारिणी ।

साक्षात सूक्ष्मस्वरुपिणी । विघ्ने निवारी सर्वही ॥ ३३ ॥

निर्लेप आणि निर्विकारी । जी स्थूलसूक्ष्म स्थिरचरी ।

प्रत्यक्ष ब्रह्म जी शाबरी । चैतन्यरुपे राहतसे ॥ ३४ ॥

आकाश, वायू, अग्नी । पाणी आणि मेदिनी । 

पंचक्रोश पंचेंद्रियांतुनी । तीच आत्मशक्ती संचरे ॥ ३५ ॥

तिचेच करावे चिंतन । देवीमय व्हावे आपण ।

तेव्हांच कुंडलिनी जागृत होऊन । साक्षात्कार होतसे ॥ ३६ ॥

ऐसे ब्रह्मचिंतन, आत्मचिंतन । जे-जे करिती रात्रंदिन ।

तेची जगी धन्यधन्य । जन्ममरण नसे तया ॥ ३७ ॥

देवीचे रुप आठवावे । तिच्यापुढे नम्र व्हावे । 

दोन्ही हात जोडावे । आणि मागावे मागणे ॥ ३८ ॥

शरण, त्रिवार शरण । दुःखदारिद्र्य दूर करुन ।

आयुष्य, आरोग्य, धन । देई माते उदंड ॥ ३९ ॥

भार घालुनी तुझ्यावरी । वागतो मी या संसारी ।

अपराध होती कितीतरी । त्यांची क्षमा असावी ॥ ४० ॥

अशुभ टळावे, मंगल व्हावे । सौभाग्य गृह-दारसुख मिळावे ।

मनःशांती वाहनसुख असावे । संतती होवो सद्गुणी ॥ ४१ ॥

त्रिदोषांचे व्हावे शमन । क्षय-कुष्टादी रोग दारुण ।

शत्रुभयही निवारुन । आनंदीआनंद करावा ॥ ४२ ॥

तू अससी कल्पलता । इच्छिलेले देई आता ।

आणि धरुनी माझा हात । सन्मार्गाने चालवी ॥ ४३ ॥

जादूटोणा, जारण-मारण । सर्वारिष्ट क्लेश नष्ट करुन ।

रोगव्याधी दूर ठेवून । सुखरुप ठेवी सर्वांना ॥ ४४ ॥

ऐहिक जीवनात होवो प्रगती । अध्यात्मज्ञानाची व्हावी प्राप्ती ॥ ४५ ॥

हेची दान देई देवी । निरंतर तुझी कृपा असावी ।

शिरी वरदहस्त ठेवी । हेच माझे मागणे ॥ ४६ ॥

ग्रहपीडा आणि भूतबाधा । यांवर एक उपाय साधा ।

लाल दोरा गळ्यात बांधा । शाबरी मंत्राने मंत्रुनी ॥ ४७ ॥

एकान्ती किंवा जनीवनी । दिवस असो वा रजनी ।

मंत्र जपावा मनीच्यामनी । देवी रक्षील निश्र्चये ॥ ४८ ॥

कार्य व्हावया निर्विघ्न । प्रिय व्यक्तीचे व्हावया दर्शन ।

स्पर्धेत मिळावे यश म्हणून । स्तोत्र जवळ बाळगावे ॥ ४९ ॥

कामकाजांत मिळाया सुयश । सर्व लोक व्हावया वश ।

आणि निघताना प्रवासास । स्तोत्र सन्निध असावे ॥ ५० ॥

निदान प्रत्येक मंगळवारी । आणि नेमाने शुक्रवारी । 

दिवसातून एकदातरी । स्तोत्र अवश्य वाचावे ॥ ५१ ॥

देवीभक्तीच्या प्रसारासाठी । जो ही स्तोत्रे इतरांना वाटी ।

महत्पुण्य तो बांधी गाठी । देवीकृपा होतसे ॥ ५२ ॥

शाबरीकवच जे पुरातन । त्याचाच आधार घेऊन । 

मराठी स्तोत्र केले निर्माण । म्हणे मिलिंदमाधव ॥ ५३ ॥

शके एकोणीसशे सात वर्षी । मार्गशीर्ष मासी कृष्ण पक्षी । 

सप्तमी शुक्रवार दिवशी । स्तोत्र पूर्ण झाले हे ॥ ५४ ॥

ॐ शाबरीदेव्यै नमः । शुभं भवतु । 

ॐ शांतिः शांतिः शांतिः ॥

भक्तकवी मिलिंदमाधवकृत प्रभावी शाबरी स्तोत्र संपूर्ण ॥

Shabari Stotra 

श्रीशाबरी स्तोत्र

Custom Search