DeviMahatmya Adhyay 7
DeviMahatmya Adhyay 7 is in Marathi. It is translation of Durga SaptaShati Adhyay 7 which is in Sanskrit. Translation is very nicely done by Shri Rambaba Vernekar. Goddess Saraswati was very angry as Chand and Munda came for war. Kali was creation of anger of Goddess and came out from the body of Goddess. She was black in color. Kali killed very dangerous demons Chanda and Munda. The demons were with a very large army of dangerous demons but many were killed by Goddess and Kali. After she killed Chand and Munda, She was blessed with the name Chamunda by Goddess Saraswati.
श्रीदेवीमहात्म्य अध्याय (७) सातवा
श्रीगणेशाय नमः । श्रीदेवै नमः ।
मेधा ऋषि म्हणे सुरथा । ऐकें जगदंबेची कथा ।
एकाग्रचित्तें नृपनाथा । श्रवण भावें करावें ॥ १ ॥
मार्कंडेय सांगे शिष्यासी । सूत वदला शौनकासी ।
तेंचि मी सांगतों तुजसी । यथामतीकरुनियां ॥ २ ॥
पूर्वाध्यायाचे अंती जाण । शुंभ निशुंभ दोघेजण ।
चंड-मुंडांतें आज्ञापून । पाठविते जाहले ॥ ३ ॥
आज्ञा होतांचि दैत्यांलागुनी । असंख्यांत भरलें गगनीं ।
चतुरंग सेना घेऊनि । चंड मुंड निघाले ॥ ४ ॥
वाजी वारण रथ पदाती । सेनासमुद्र लोटला क्षितीं ।
गर्जना परिसोनि देवजाती । भयभीत जाहल्या ॥ ५ ॥
वाद्यें वाजती अनेक । दैत्य गर्जती भयानक ।
गगनांतूनि कितीएक । हिमाचलीं उतरती ॥ ६ ॥
अनेक शस्त्रें घेतलीं हातीं । नग्न शस्त्रें झगमगती ।
ऐसियापरी वीर धांवती । लक्षांचे लक्ष तेधवां ॥ ७ ॥
क्रोधायमान जो प्रचंड । म्हणोनि नाम असे चंड ।
शत्रूतें करी खंडविखंड । म्हणोनि मुंड म्हणती तया ॥ ८ ॥
ते जाऊनि पर्वतावरी । विलोकिती त्याचे शिखरीं ।
देवी बैसली सिंहावरी । किंचित् हास्य करीतसे ॥ ९ ॥
अष्टभुजा बाण मुसळ । शंख चक्र घेतला शूळ ।
कार्मुक घंटा आणि लांगल । अष्टायुधें शोभती ॥ १० ॥
ऐसे पाहूनि देवीप्रती । उद्योग करिते जाहले किती ।
देवीसी न्यावें निश्र्चितीं । शुंभाजवळी एकदां ॥ ११ ॥
ओढोनि धनुष्य लावले शर । कित्येक धांवले खङ्गधर ।
जाती तिच्या समीप असुर । हलकल्लोळ मांडिला ॥ १२ ॥
एक म्हणती धरा धरा । कोणी म्हणती मारा मारा ।
कांहीं धांवले करुनि त्वरा । शस्त्रें टाकिती तिजवरी ॥ १३ ॥
वृक्ष पाषाण झुगारिती । तिच्या अंगावरी पडती ।
पुष्पप्राय ते लागती । न गणी त्यांते जगदंबा ॥ १४ ॥
तेव्हां भवानी कोप करी । मारुं भावी सकळ वैरी ।
क्रोधेंकरुनि ते अवसरीं । तिचें मुख काळें जाहलें ॥ १५ ॥
मषीसारखे काळें वदन । भृकुटी कराल दिसे जाण ।
तेव्हां तिच्या कपाळापासून । ' काली ' उत्पन्न जाहली ॥ १६ ॥
त्या कालीचें वदन कराल । करीं खङ्ग पाश अति चंचल ।
गळां नरमाळा केवळ । भयंकर शोभतसे ॥ १७ ॥
विचित्र खट्वांग जिचे करी । जी व्याघ्राचें चर्म पांघरी ।
शुष्कमांस अतिभयंकरी । मेधाऐसा रव जिचा ॥ १८ ॥
महा विस्तारलें वदन । जिव्हा लळलळित भीषण ।
निमग्न जिचे आरक्त नयन । क्रोधायमान सर्वदा ॥ १९ ॥
हांक मारितां क्रोधावेशा । नादें भरल्या दाही दिशा ।
मग वेगें करित प्रवेशा । असुरसैन्यामाझारी ॥ २० ॥
असुरांचे सैन्य सकळ । भक्षिती जाहली उतावेळ ।
घंटेसहित गज तत्काळ । शतावधि भक्षिले ॥ २१ ॥
अंकुश महात वीर सकळ । त्यांसहित हत्तींचा मेळ ।
एकाचि हस्तें घेऊनि तत्काळ । मुखीं घाली आपुल्या ॥ २२ ॥
मुखीं घालोनि चावी सत्वर । अश्र्वांसहित भक्षिले वीर ।
सारथ्यांसहित रथ अपार । भक्षिती जाहली ते काळीं ॥ २३ ॥
इच्छामात्रें मुख पसरी । सैन्य घातले मुखांतरीं ।
केशांतें धरुनि झडकरी । कितीएक ते भक्षिले ॥ २४ ॥
ग्रीवेतें धरुनि कितीएक । मुखीं घालोनि चाविले देख ।
पादें रगडोनि अनेक । मारिती जाहली क्षणार्धें ॥ २५ ॥
उरेंकरोनि कित्येकांसी । काली मारिती जाहली असुरांसी ।
त्यांची शस्त्रास्त्रें वेगेंसी । भक्षण केली सर्वही ॥ २६ ॥
असुरांचें तें सैन्य सर्व । मारिदेतां वीरांहीं टाकिले गर्व ।
सहस्त्र लक्ष अर्व खर्व । असंख्यांत भक्षिले ॥ २७ ॥
खङ्गानें कितीएक मारिले । कित्येक खट्वांगे ताडिले ।
कांहीं दंताग्रें विनाशिले । सैन्य मर्दिले सर्वही ॥ २८ ॥
ऐसें देखोनि धांवला चंड । शरवर्षाव करी प्रचंड ।
इतुक्यांत येऊनिही मुंड । चक्रें टाकिलीं असंख्य ॥ २९ ॥
कालीनें विक्राळ मुख पसरोन । चक्रें गिळिलीं सर्वही जाण ।
तिचे मुखीं शोभायमान । कैसी दिसतीं जाहलीं ॥ ३० ॥
जैसीं सूर्याचीं बिंबे अनेक । धनोदरीं शोभती देख ।
पुनः कालीनें पसरुनि मुख । प्रचंड हांक मारिली ॥ ३१ ॥
पसरट मुख अतिविशाळ । दाढा जिव्हा बहु विक्राळ ।
सिंहातें उडवूनि तत्काळ । चंडावरी धांविन्नली ॥ ३२ ॥
केशीं धरुनियां सत्वर । खङ्गे छेदिलें त्याचे शिर ।
मुंड धांवला यानंतर । चंड पडला देखोनी ॥ ३३ ॥
मुंडातेंही खङ्ग मारोन । भूमीसी पाडिला न लागतां क्षण ।
तेव्हां जें कांहीं उरलें सैन्य । तें दाही दिशा पळाले ॥ ३४ ॥
असुरदळीं हाहाकार । तेव्हा जाहला प्रलय थोर ।
असो चंड-मुंडांचीं शिरें सत्वर । घेऊनि काली पातली ॥ ३५ ॥
देवीच्या जवळी येऊनि । प्रचंड अट्टहासेंकरुनी ।
देवीकारणें ते क्षणी । काय बोलती जाहली ॥ ३६ ॥
म्यां तुझे हे चंड मुंड । पशु मारिले प्रचंड ।
युद्धयज्ञीं आतां वितंड । शुंभ-निशुंभां मारिसी तूं ॥ ३७ ॥
ऋषि म्हणे सुरथालागूनि । ती चंड-मुंडांचीं शिरें पाहुनी ।
तया कालीप्रती तत्क्षणीं । देवी बोलती जाहली ॥ ३८ ॥
तूं चंड-मुंडांतें मारुनी । त्यांच्या शिरांतें घेऊनी ।
येती जाहलीस म्हणोनी । ' चामुंडा ' हें नाम तुझें ॥ ३९ ॥
या तिहीं लोकांचे ठायीं । तूं चामुंडा नामें पाहीं ।
विख्यात होऊनि तुज सर्वही । आराधितील निश्र्चयें ॥ ४० ॥
ऐसा प्राप्त होतां वर । कालीसी आनंद होऊनि थोर ।
स्वयं मुखें जयजयकार । करिती जाहली ते काळीं ॥ ४१ ॥
असो या प्रकारेंकरुन । देवीनें कालीतें करुनि उत्पन्न ।
चंड-मुंडांचें करविलें हनन । हेंचि कथन केलें तुम्हां ॥ ४२ ॥
आतां पुढील अध्यायीं निरुपण । रक्तबीजाचें करील हनन ।
तें चरित्र अतिरसाळ जाण । श्रोतेजन परिसा हो ॥ ४३ ॥
मूळश्र्लोकांचा सर्व अर्थ । येथें वर्णिला यथार्थ ।
प्राप्त होय इच्छितार्थ । याच्या श्रवणपठणें पैं ॥ ४४ ॥
भक्तिविनम्र देह करुन । जे सदा करिती देवीस्मरण ।
त्यांच्या सर्व आपदा निरसून । जाती क्षणमात्र न लागतां ॥ ४५ ॥
ऐसें व्यासाचें हें वचन । येथें संशय घेईल कोण ।
परी पाहिजे भक्ति निर्वाण । अनन्यभावेंकरुनियां ॥ ४६ ॥
स्मरणमात्रें संकट जाय । मग चरित्रें कैचा अपजय ।
श्रवण-पठणें होय जय । भाव धरावा आवडीं ॥ ४७ ॥
देवीनें जैसे बोलविले । तैसेचि येथें वर्णन केलें ।
सज्जनीं पाहिजे परिसिले । कृपा करुनि सर्वदा ॥ ४८ ॥
त्या देवीकारणें नमस्कार । आमुचे असोत वारंवार ।
देवीच हा ग्रंथ करणार । निमित्त राम द्विज जाणा ॥ ४९ ॥
॥ इति श्रीमार्कंडेयपुराणे सावर्णिके मन्वंतरे देवीभगवतीमाहात्म्ये महासरस्वत्याख्याने सप्तमोऽध्यायः ॥
॥ श्रीजगदंबार्पणमस्तु ॥
Devi Mahatmya Adhyay 7
Shri Ganeshay namaha II Shri Devyai namaha II
Medha rushi mhane suratha I Aike Jagdambechi katha I
aikagrachitte nrupanatha I shravana bhave karave II 1 II
Markandeya sange shishyasi I Sut Vadala Shounakasi I
tenchi sangato tujasi I yathamati kruniya II 2 II
poorvadhyaayaache anti jan I shumbha nishumbha doghejana I
chand mundate adnyapoon I pathavite jahle II 3 II
Aadnya hotachi daityalagun I asamkhyat bharale gagani I
chaturanga sena gheuni I chanda munda nighale II 4 II
vaji varan ratha padati I senasamudra lotala kshiti I
garjana parisoni devajati I bhayabhit jahlya II 5 II
vadye vajati anek I daitya garjati bhayanak I
gaganantuni kitiaek I himachali utarati II 6 II
anek shastre ghetali hati I nagna shastre zagamagati I
aisiyapari veer dhavati I lkshaache laksha tedhava II 7 II
krodyayman jo prachanda I mhanoni nam ase chanda I
shatrunte kari khandvikhand I mhanoni munda mhanati tayala II 8 II
te jauni parvatavari I vilokiti tyache shikhari I
devi baisali sinhavari I kinchit hasya karitase II 9 II
astabhuja bana musal I shankha chakra ghetala trishool I
karmuk ghanta aani langal I ashtayudhe shobhati II 10 II
aise pahuni deviprati I udyog karite jahale kiti I
devisi nyave nischiti I shunbhajavali ekada II 11 II
odhoni dhanushya lavile shar I kityek dhavale khadgadhar I
jati tichya samip asur I halakllol mandila II 12 II
eka mhanati dhara dhara I koni mhanati mara mara I
kahi dhavale kruni tvara I shastre takiti tijvari II 13 II
vruksha pashana zugariti I tichya angavari padati I
pushpapray te lagati I na gani tyante jagadamba II 14 II
tevha bhavani kop kari I maru bhavi sakal vairi I
krodekaruni te avasari I tiche mukha kale jahle II 15 II
mashisarakhe kale vadan I bhrukkuti krala dise jana I
tevnha tichya kapalapasun I kali utapanna jahali II 16 II
tya kaliche vadan karal I kari khadga pasha ati
chanchal I
gala naramala keval I bhayankar shobhatase II 17 II
vichitra khatvanga jiche kari I ji vyaghrache charma panghari I
shukshamansa ati bhayankari I medha eaisa rava jicha II 18 II
maha vistarale vadan I jivha lalalalit bhishan I
nimgana jiche aarakta nayan I krodhayman satvada II 19 II
hanka marita krodhavesha I nade bharalya dahi disha I
maga vege karit praveshaa I asursainya mazari II 20 II
asuranche sainya sakal I bhakshiti jahali utavel I
ghantesahit gaja ttakal I shatavadhi bhakshile II 21 II
ankusha mahat veer sakal I tyansahit hastincha mela I
ekachi haste gheuni ttakal I mukhi ghali aapulya II 22 II
mukhi ghaloni chavi stvar I ashvansahit bhakshile veer I
sarthyansahit ratha apar I bhakshiti zali te kali II 23 II
ichaamatre mukh pasari I sainya ghatale mukhantari I
keshante dharuni zadakari I kitieka te bhakshile II 24 II
grevete dharuni kitieka I mukhi ghaloni chavile dekha I
pade ragadoni anek I mariti jahali kshanardhe II 25 II
urekaroni kityekansi I kali mariti jahali asuransi I
tyanchi shastrastre vegesi I bhakshan keli sarvhi II 26 II
asuranche te sainya sarva I marita viranhi takile garva I
sahasra laksha arva kharva I asankhyant bhakshile II 27 II
khadgane kitieka marile I kityekkhatvange tadile I
kanhi dantgre vinashile I sainya mardile sarvahi II 28 II
aiese dekhoni dhavala chanda I sharavarshava kari prachanda I
etukyantahi yeuni munda I chakre takili asankhya II 29 II
kaline vikrala mukha pasaron I chakre gilili sarvahi jana I
tiche mukhi shobhayman I kaisi disati jahali II 30 II
jaisi suryachi bimbe anek I ghanodari shobhati dekha I
punaha kaline pasarunimukha I prachanda haanka maarili II 31 II
pasarat mukha ativishaala I daadhaa jivhaa bahu vikrala I
sinhate udavooni tatkaala I chandaavari dhaavinali II 32 II
keshi dharuniyaa satvara I khadge chedile tyache shira I
munda dhavalaa yaanatara I chanda padalaa dhekhoni II 33 II
mundaatenhi khadga maaron I bhumisi paadilaa na lagataa kshana I
tenvhaa je kaahiurale sainya I ten daahi dishaa palaale II 34 II
asurdali haahaakaara I tenhaa jaahalaa pralaya thora I
aso chanda mundaachi shire satvar I gheooni kaali paatali II 35 II
devichyaa javali yeuna I prachanda attahasekaruni I
devikaarane te kshani I kaaya bolati jaahali II 36 II
myaa tuze he chanda munda I pashu maarile pachanda I
yudhayadni aataa vitanda I shumbha nishumbhaa maarisi too II 37 II
rushi mhane surathalaaguni I ti chanda mundachi shire paahuni I
tayaa kaaliprati tatkshani I devi bolati jahali II 38 II
too chanda mundate maaruni I tyachya shiraate gheuni I
yeti jaahalis mhanoni I chamunda he nam tuze II 39 II
yaa tihi lokaanche taayi I too chaamundaa naame paahi I
vikhyaata houni tuja sarvahi I aaraadhitila nischaye II 40 II
aisaa praapta hotaa vara I kaalisi aananda houni thora I
svayan mukhe jayajayakaara I kariti jaahali te kaali II 41 II
aso yaa prakaarekarun I devine kaalite karuni utpanna I
chanda mundaache karavile hanana I henchi kathana kele tumhaa II 42 II
aataa pudhila adhyaayi nirupana I raktabijaache karila hanana I
te haritra atirasaala jaana I shrotejana parisaa ho II 43 II
moola shlokanchaa sarva artha I yethe varnilaa yathaartha I
praapta hoya icchitaartha I yaachyaa shravanapathane pai II 44 II
bhaktivinamra deha karun I je sadaa kariti devismaran I
tyanchya sarva aapadaa nirasoon I jaato kshanamaatra na laagataa II 45 II
aise vyaasaache he vacana I yethe sanshaya gheila kona I
pari paahije bhakti nirvaana I ananyabhaavekaruniyaa II 46 II
smaranmaatre sankat jaaya I maga charitre kaichaa apajaya I
shravana pathane hoya jaya I bhaava dharaavaa aavadi II 47 II
devine jaise bolavile I taisechi yethe varnana kele I
sajjani paahije parisile I krupaa karuni sarvadaa II 48 II
tyaa devikaarane namaskaar I aamuche asota vaaramvaara I
devichaa haa grantha karanaara I nimitta raama dvija jaanaa II 49 II
II iti shrimaarkandeya puraane saavarnike manvantare
devibhagavatimaahaatmye mahaasarasvatyaakhyaane
chandamundavadha naama saptmodhyaayaha II
II shrijagadambaarpanamastu II
Meaning in short of the Adhyay 7 The holy story of Goddess Mahalaxmi is being told by Medha Rushi to king Surath. Demon king Shumbha sent his caption Chanda and Munda on the battlefield to fight with Goddess Mahalaxmi and to kill her or bring alive to Shumbha. Chanda and Munda came with a large army. Goddess was sitting on a lion. She was holding Ban, Musal, Shankha, Chakra, Shool, Dhanus, Ghanta and Langal weapons in her hands. Demons started the war with a very furious attack. they were making tremendous noice. Goddess became very angry and Goddess Kali was created by her from her forehead. Kali was black and holding many weapons in her hands. She was wearing a graland of the heads of demons around her neck. She was wearing tigers skin around her body. Her voice was very loud which was making fear in the minds of demons. She was very tall and strong. She entered in the army of demons; killed many demons along with elephants and horses by putting them in her large mouth. Finally she killed Captions Chand and Munda and brought their heads to the Goddess Mahalaxmi. Goddess blessed her and told her that people will call her by the name Chamunda, since she killed Chanda and Munda. Devotees who will read this chapter all their troubles will be vanished and all their desires will be fulfilled by the blessings of Goddess Chamunda.
DeviMahatmya Adhyay 7
श्रीदेवीमहात्म्य अध्याय (७) सातवा
Custom Search
